گوشه ی حرم نشسته ایم و دارد برایم از سختی های ازدواجش می گوید.
می گوید: "ده تا کفش پاره کردم و آخر با کفش آهنی به خواسته ام رسیدم."
کفش ها را از کفشداری شماره 10می گیریم. بیرون رواق آرام جلوی پایش جفت می کند؛ دمپایی پاره و وصله دار.
خنده من را که می بیند، می گوید که از ترس گم شدن و دزدها، این ها را پوشیدم.
حالا فکر کن می خواهیم برای اهل بیت جان هم بدهیم.
نمی دانم چرا این بار موقع خداحافظی هر دو خجالت می کشیم از نگاه به گنبد طلا و آرام خارج می شویم.
امام علی«علیه السلام»: "هر کس ما اهل بیت پیامبر(ص) را دوست بدارد، باید برای محنت ها پوستی دیگر بپوشد."
نظرات شما عزیزان:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
